‘Je bent gewoon kwetsbaar’ zei mijn reumatoloog tijdens de controle-afspraak. Ik had net verteld dat ik na die buikoperatie van een paar maanden geleden een paar weken op bed en op de bank had doorgebracht. Maar dat daardoor mijn door reuma en artrose aangetaste versleten ruggenwervels en andere gewrichten zo erg protesteerden en verstijfden dat ik extra aan de pijnstillers had gezeten. Ik kreeg wat nieuwe recepten mee en ik ging weer naar huis.
Maar die opmerking van de reumatoloog echode na in mijn hoofd. Ik weet rationeel wel dat ik val onder die groep ‘kwetsbaren’ maar zo zie ik mezelf helemaal niet. Lees verder
De pandemie was voor mij op één punt een verademing. Ik hoefde me even niet meer af te vragen of ik in bepaalde situaties wel of niet handen zou geven. Mijn handen zijn door reuma vervormd en een hand krijgen is geen pretje. Zeker gezien de gangbare opvatting dat een slap handje aan een slap persoon vastzit en een stevige handdruk veel beter overkomt.
De boks en de elleboog waren echt mooie alternatieven in coronatijden. De boks is wellicht voorlopig nog een blijvertje. Maar ik merk dat de boks verandert. Au. Lees hier hoe
Wat fijn om zonder mondkapje het Groene Hart Ziekenhuis (GHZ) in te kunnen! Wel nog even de handen ontsmetten. In de gangen van het GHZ, onderweg naar mijn reumatoloog, moest ik opeens denken aan IJsland. Dat behoeft uitleg.
Tijdens een van de lockdownperiodes tijdens de pandemie vroegen twee vriendinnen of ik ze kon leren mandalatekenen. Nu heb ik altijd geroepen dat er geen juf in mij schuilt. Ik vind dat je dan toch steeds het positieve moet kunnen blijven zien in een leerling, al doet die nog zo vervelend. Ik heb daarvoor het geduld niet.
Toch ben ik gaan lesgeven. Maar ik had zelf ook weer les, in botanisch tekenen. En dan ontdek je dat het ene tekenen het andere niet is. Lees het verschil. NB: deze tekst verscheen in iets gewijzigde vorm in het blad Mandala, nr 135, voorjaar 2021.
In een historische roman die ik onlangs las ging het kort over een pestepedemie*. Als je dat googelt krijg je al gauw een soort ‘deja vu’-gevoel.
Wat dat gevoel veroorzaakt? Dat heeft natuurlijk alles te maken met corona. Lees de blog en ontdek wat komkommers uit 1602 met de mondkapjes van nu te maken hebben. En hoe een processie met een demonstratie samenhangt.
NB: De blogs die ik schrijf voor het Groene Hart Ziekenhuis zijn even opgeschort. Gelijk hebben ze. Ze hebben het daar veel te druk om met andere dingen dan het behandelen van patiënten bezig te zijn.
Bij een vriendin ging ik na afloop van een gezamenlijke wandeling even naar het toilet. Ik werd begroet door een zacht aanzwellend geluid van fluitende vogeltjes. Het kwam uit een vogelhuisje met bewegingsmelder dat op het planchet stond. Ik werd er helemaal vrolijk van. De winkel in de binnenstad waar ze het had gekocht had er gelukkig nog een en ik installeerde zo een paar dagen later mijn eigen vogelhuisje ook in mijn toilet. De weken daarna ontbrandde een strijd tussen mij en enkele huisgenoten. Mijn man hield zich wijselijk afzijdig, maar mijn twee zonen vonden het helemaal niets. “Kan die herrie niet af” vroeg mijn oudste zoon met klem.
Dat leidde uiteindelijk tot een tekening over paardenbloemen, corona en vrijheid op zolder. En tot een nieuwe blog.
Door de coronamaatregelen kan er maar één klant tegelijk in mijn plaatselijke apotheek. Terwijl ik in mijn eentje stond te wachten tot mijn medicijnen waren gepakt viel mijn oog op een shampoofles op een plank achter de balie. Daar stond met grote letters op vermeld: “Verwijdert tot honderd procent van uw roos.” Over reclame moet je niet nadenken. Maar ja, ik gebruik nogal veel soorten medicatie, het wachten duurde lang.
Dus dacht ik toch verder na over dat ‘tot honderd procent’. Wat betekent dat? En hoe zit dat dan met medicijnen? En met die coronamedicatie of -vaccins waar we allemaal zo op hopen? Lees de blog op de site van het Groene Hart Ziekenhuis of blijf op deze site.
Volg of like?
Ik gebruik cookies om ervoor te zorgen dat de website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, ga ik er vanuit dat je ermee instemt.Ok
