Bij een vriendin ging ik na afloop van een gezamenlijke wandeling even naar het toilet. Ik werd begroet door een zacht aanzwellend geluid van fluitende vogeltjes. Het kwam uit een vogelhuisje met bewegingsmelder dat op het planchet stond. Ik werd er helemaal vrolijk van. De winkel in de binnenstad waar ze het had gekocht had er gelukkig nog een en ik installeerde zo een paar dagen later mijn eigen vogelhuisje ook in mijn toilet. De weken daarna ontbrandde een strijd tussen mij en enkele huisgenoten. Mijn man hield zich wijselijk afzijdig, maar mijn twee zonen vonden het helemaal niets. “Kan die herrie niet af” vroeg mijn oudste zoon met klem.

Dat leidde uiteindelijk tot een tekening over paardenbloemen, corona en vrijheid op zolder. En tot een nieuwe blog.