16 nov

Zelfportret van een ekster

Tijdens de cursus ‘dieren tekenen’ in mijn lokale culturele centrum ben ik druk bezig met een ekster. Na wat getob met de vorm van de snavel en de felle kleur van de veren staat ie er in een middag toch best aardig op. De linkerkant van het blad is leeg. Waar kijkt mijn vogel eigenlijk naar? De neiging om er goud- en zilverkleurige vallende ballen naast te zetten wordt steeds groter.

Waarom?

Daar moest ik even over nadenken, maar niet zo lang. Het heeft wat te maken met glimmende theelepeltjes in eksternesten en een scootmobiel…lees verder

30 aug

Over bonbons en alcohol

Mijn rug is mijn zwakke plek en dat is goed te verklaren. Vanaf mijn tiende levensjaar kon ik vanwege reuma niet meer goed door mijn knieën. Ik was altijd n soort giraf: benen uit elkaar en bukken vanuit mijn lage rug als ik bijvoorbeeld iets van de grond moest tillen. Ik heb de röntgenfoto’s gezien: mijn ruggengraat heeft een duidelijke bocht en versleten wervels met maar weinig tussenruimte. Ik zeg het vaak als iemand vraagt naar mijn gezondheid: het gaat goed maar met die rug gaat ‘t een keer goed mis.

En het ging mis, Dat is dan toch nog schrikken. Lees verder hoe bonbons en alcohol dan uiteindelijk verlichting en geluk brengen.

20 jun

Glas

Ik luister graag naar podcasts (…) bijvoorbeeld naar de Omdenkenpodcast. De interviewer probeert met doorvragen te komen bij de kern van het probleem. Een van de vraagstellingen is dan ‘is het eigenlijk wel een probleem of maak je er dat zelf van?’ (…) Het is ook, even kort door de bocht, het klassieke vraagstuk of het glas halfvol of halfleeg is. (…) Ik heb zelf de neiging zaken nogal gauw als halfvol te zien. Dat is overigens niet altijd even handig. 

Lees waarom niet en wat dat te maken heeft met deze tekening.

11 mei

Roze koeken

In de supermarkt sta ik voor het koekschap. Lastig, want ik weet dat al die suiker niet goed is voor een mens. Maar ja, wel lekker. Ik laat mijn ogen dwalen over de bokkenpootjes, stroopwafels, speculaas en stop bij de roze koeken. Die kan ik niet kopen zonder de herinnering erbij te nemen.

Die herinnering lees je hier en heeft te maken met mijn jeugd, met ziekenhuis en reuma en met mijn moeder.

28 apr

Over toon en taart

Het is een nare periode. Je weet al wel wat je hebt: reuma. Maar dan moet je op zoek: Hoe stop je ontstekingen en pijn, de afbraak in je lijf? Er zijn volop medicijnen beschikbaar, maar wat werkt? Ik was onder behandeling voor RA bij een arts in opleiding in een academisch ziekenhuis. Hij was vanwege die opleiding op de hoogte van alle nieuwe ontwikkelingen. Ik luisterde en deed wat hij adviseerde. Ik begon met pillen slikken….

Maar dat was niet de oplossing. Wel die pillen maar niet het luisteren naar wat de arts zei. Lees hier verder. Dit wat langere essay was de inzending voor de Edgar Steneprijs 2023.

17 mrt

Kwetsbaar

‘Je bent gewoon kwetsbaar’ zei mijn reumatoloog tijdens de controle-afspraak. Ik had net verteld dat ik na die buikoperatie van een paar maanden geleden een paar weken op bed en op de bank had doorgebracht. Maar dat daardoor mijn door reuma en artrose aangetaste versleten ruggenwervels en andere gewrichten zo erg protesteerden en verstijfden dat ik extra aan de pijnstillers had gezeten. Ik kreeg wat nieuwe recepten mee en ik ging weer naar huis.

Maar die opmerking van de reumatoloog echode na in mijn hoofd. Ik weet rationeel wel dat ik val onder die groep ‘kwetsbaren’ maar zo zie ik mezelf helemaal niet. Lees verder

error

Volg of like?